2019 Senesi

2019 yılında arazi çalışmalarımızı 2 Eylül – 13 Eylül tarihleri arasında yaptık. Araştırmaya şu ekip üyeleri katıldı:

1. Doç. Dr. Çiler Çilingiroğlu (Araştırma Başkanı, Ege Ü.)
2. Doç. Dr. Ahmet Uhri (Dokuz Eylül Ü.)
3. Doç. Dr Berkay Dinçer (Ardahan Ü.)
4. Öğr. Üyesi Cengiz Gürbıyık (Celal Bayar Ü.)
5. Öğr. Üyesi Matthew Harpster (Koç Ü.)
6. Öğr. Üyesi Michael Jones (Koç Ü.)
7. Arş. Gör. Canan Karataş MA (Mustafa Kemal Ü.)
8. Ece Sezgin MA
9. Ece Dinçerler MA
10. Nuriye Gökçe (Ege Ü.)
11. Gizem Akcan (Ege Ü.)
12. Begün Karagöz (Ege Ü.)
13. Nuray Nisan Köknar (Koç Ü.)
14. Zeynep Olgun (Koç Ü.)
15. Günce Pelin Öçgüden (Koç Ü.)

Araştırmada İzmir Arkeoloji Müzesinden Sayın Elif Güler bakanlık temsilcisi olarak görev yaptı. Araştırma sonucunda bulunan arkeolojik malzemeler Çeşme Müzesi’ne teslim edildi.

2019 yılı çalışmaları Karaburun Yarımadası’nın Kuzeybatı kesiminde, yarımadanın Sakız Adası’na bakan kesimindeki kıyı kesiminde yoğunlaşmıştır. Bu bölgenin dışında, Mordoğan’ın Çatalkaya Mahallesi, Bozdağ zirvesi ve Karaburun Merkez çevresinde yaya tarama yapılmıştır.

2019 sezonunda 62-69 arasında numara alan sekiz yüzey araştırması biriminde (SU- Survey Unit) gezilmiştir. Aşağıda SU numaralarına göre tespit edilen arkeolojik ve tarihi alanları detaylarıyla sunuyoruz.

61 Nolu Yüzey Araştırması Birimi

Karaburun ilçesi, Karareis mahallesinde yer alan “Meli Köyü”dür. Toplamda 6,36 hektar alanı kaplar. Jeolojik olarak Karareis formsayonunda kumtaşı,çörtlü ve kalkerli bir arazide yer alır. Kahverenkli toprağı vardır, bitki örtüsü maki ve çamlıktır. Eski bir Rum köyü olan Meli burada yer alır. Köyiçinde dört kişilik bir ekiple gezilmiştir. Yüzey görünürlüğü oldukça yüksektir. Burada sit olarak kayda giren tek yer köyün yıkık evleri, eski çeşmesi ve kilisesidir.

POI.19.109

Eski Rumca ismiyle “Meli” olarak bilinen köy, 19. yüzyıldan 20. yüzyıl başına kadar iskan görmüş ve sonrasında terk edilmiştir. GB-GD yönüne bakan taş, dörtgen planlı ve tek katlı taş evlerden oluşur. Evlerin arasında yıkık bir kilise yapısı bulunur. Günümüzde köyde yapılaşma görülür. Bir çeşme yapısı üzerinde Antik Yunanca bir yazıt bulunur. Bu yazıt daha önceki yıllarda Epigraf Doç. Dr. Pınar Özlem Aytaçlar tarafından kaydedilmişti.

62 Nolu Yüzey Araştırması Birimi

Bu bölge, Karaburun ili Küçükbahçe mahallesini içerir. Bu alandaki Karareis mevkii, Tuzla ve Karareis koyları ve civarı yaya olarak dört kişilik bir ekiple taranmıştır. Bu bölgede kıyılarda balık çiftlikleri yer alır ve bu koyların bir bölümüne giriş yasaktır. Şist ve kalkşist anakaya gösteren bölgedeki bitki örtüsü makiliktir. Toprak genellikle kırmızı renktedir. Bu yüzey araştırması birimi içinde çok sayıda arkeolojik sit tespit edilmiştir.

POI.19.106

Küçükbahçe mahallesi Karareis mevkiinde yer alan zeytin ağaçlı bir tarlada eski yel değirmenine rastlanmıştır. 4 m çapında, 90 cm duvar kalınlığına sahip yuvarlak planlı bir yel değirmenidir. Duvar harç kullanılarak işlenmemiş köşeli taşlarla inşa edilmiştir. Duvarın korunan yüksekliği 4 m’ye yakındır. Duvarın dış yüzü sıvalıdır, yıkılan kısmı yapının içine çökmüştür. Değirmene ait diğer yapı elemanları korunmamıştır. Çevrede Osmanlı ve Erken Cumhuriyet Dönemine ait yeşil sırlı ve turuncu hamurlu çanak çömleklere (n=24) ve çatı kiremitlerine (n=10) rastlandı.

POI.19.107

Küçükbahçe mahallesi Karareis mevkiinde yer alan zeytin ağaçlı bir tarlada, POI.19.106’nın hemen 18 m güneybatısında başka bir yel değirmeni yıkıntısı yer alır. 140 cm yüksekliğinde duvara sahip 95-110 cm arasında duvar kalınlığı olan ve 4.1m iç çapa sahip yuvarlak planlı bir yapıdır. Duvarda harç kullanılmıştır. Taşlar, işlenmemiş ve köşelidir. Tamamı yıkılmış olan yapıda başka mimari unsurlara rastlanmamıştır. Yapının çevresinde yeşil sırlı Osmanlı çanak çömleklerine rastlanmıştır.

POI.19.108

Küçükbahçe mahallesi, Tuzla Koyu civarında doğal eğimli bir yükselti üzerinde güneybatıya bakan bir yapıdır. 1940-1980’li yıllara ait cıva madeni işletmesine ait bir fırındır. Bölgeye ait 1:25000’lik haritada “Havuz” olarak işaretlenmiş ve “Karareis cıva madeni (çalışmıyor)” şeklinde açıklama yapılmıştır. Yapı yuvarlak planlıdır ve kiremit ve tuğladan inşa edilmiştir. Yapı, 1.3 m iç çapa sahip, 60 cm kalınlığında duvara sahiptir. Oldukça iyi korunmuş ve tamdır. Çatısı kubbelidir, yaklaşık 2m yüksekliğindedir. Fırın yapısının önünde yer alan ve betondan inşa edilmiş kanalın bittiği yerde bir havuz bulunur.

POI.19.114

Küçükbahçe mahallesi, Mercankoy sitesi yakınında yer alan ve Mazlum Tepesi olarak bilinen bölgedir. Teke Yarımadası olarak bilinen yarımadanın en güneydoğusunda yer alan kayalık yükseltinin üzerinde, anakayanın üzerinde düzeltilmiş bir alandır. Alanda, yoğun çatı kiremidi, amfora parçaları, çanak çömlekler ve mimariye ait taş bloklar görülür. Günümüzde etrafı bataklıkla çevrili olup güney kısmında anakaraya bağlıdır. Kayalığın doğusu yüksek, kuru duvar tekniğiyle inşa edilmiş taş duvarlarla çevrilidir. Sur yapısı gibi görünen bu duvarların korunan yüksekliği 2 m ve kalınlığı 60-100 cm arasındadır. Alanda 123 çanak çömlek parçası ve 112 çatı kiremidi sayılmıştır. Arkeolojik malzeme burasının Roma Döneminde kullanım görmüş bir alan olduğunu gösterir.

POI.19.115

Küçükbahçe mahallesi, Mercankoy sitesi yakınında yer alan Mazlum Tepesi olarak bilinen alanın kıyısında yer alan bir arkeolojik alandır. Kıyı şeridi boyunca uzanan kesitler içinde harçlı duvarlara ve bunlarla ilişkili arkeolojik malzemeye rastlanmıştır. Kesitler, deniz nedeniyle tahrip olmuştur. Duvarların dışında su künklerine ait iyi korunmuş parçalar görülmektedir. Arkeolojik malzeme çanak çömlek (n=30) ve çatı kiremitlerinden (n=15) oluşur. Çanak çömleklerin özellikleri Bizans Dönemine işaret etmektedir.

POI.19.116

Küçükbahçe mahallesindeki Teke Yarımadasının güneydoğu ucunda, Mazlum Tepesi olarak bilinen bölgede yer alan denize yaklaşık 10 m mesafede iç çapı yaklaşık 4.1m genişliğinde bir sarnıç yapısıdır. Moloz taştan inşa edilmiştir. Geç Osmanlı-Erken Cumhuriyet dönemine ait olmalıdır. Çevresinde herhangi bir arkeolojik malzeme bulunmamıştır.

POI.19.117

Küçükbahçe mahallesindeki Teke Yarımadasının güneyinde yer alan bir bük içindeki sarnıç yapısıdır. Denizden sadece 1 m yükseklikte yer alır. Denize dökülen küçük bir derenin ağzına yakın yerde yapılmıştır. Ağzı güneydoğuya bakar. Yuvarlak planlı ve horasan harçlı inşa edilmiştir. Duvarları iyi korunmuştur (yükseklik: 2-3 m). Dış çapı 2.9 m, iç çapı 2.2 m’dir. Duvar kalınlığı 90 cm olarak ölçülmüştür.

63 Nolu Yüzey Araştırması Birimi

Çatalkaya mahallesinin Karatepe ve Köklücek mevkiileri bu yüzey araştırması birimi içinde yer alır. Toplamda 23 hektarı kaplayan tüf, andezit ve çörtlü jeolojik özelliğe sahip bir alandır. Toprak oluşumu çok zayıftır, anakaya her yerde görülür. Bitki örtüsü seyrek çamlardan ve makiden oluşur. Yüzey görünürlüğü %90 olarak gözlenmiştir. Bu alan beş kişilik bir ekiple 10 metre düzenli aralıklarla taranmıştır. Rakım 0-35 arası değişir.

63 nolu yüzey araştırması birimi içinde çeşitli arkeolojik alanlar tespit edilmiştir.

POI.19.110

Çatalkaya mahallesinin Karatepe mevkiisinde yer alan KD yönünde eğimli bir yamaç üzerinde, volkanik tüflü anakayaya sahip bir alandır. Alanda az-orta yoğunlukta çakmaktaşı yontmataşlar bulunmuştur. Tepenin üst kısmında büyük-orta boyutlu parçalar, alt rakımlarda daha küçük boyutlu parçalar bulunmuştur. Hammadde çört, tüf anakayanın içindeki boşluklarda oluşmuştur. Alanda doğal yüzlü, çeşitli kaynaklardan yumrular vardır.

Alandan toplam 137 yontmataş toplanmıştır. Bunların altısı çekirdeklere, diğerleri ise dilgi, dilgicik, yonga ve tanımsız parçalara aittir. Endüstride yonga taşımalıklar ağır basmaktadır (n=73). Dilgi ve dilgicikler ise toplamda 17 parçayla temsil edilir. Düzeltili parçaların sayısı azdır. Yongaların sadece beşi düzeltilidir. Dilgiler üzerinde düzeltili parçalar (n=3) ve yarımaylar (n=2) görülür.

Yontmataşlar üzerinde yapılan incelemeler alanda birden fazla endüstrinin temsil edildiğini gösterir. Taşımalık ve parçaların büyük bir kısmını belli bir döneme atfetmek mümkün değildir. Endüstri içinde tipik ve diagnostik parçalar oldukça azdır. Orta Paleolitik endüstriye ait az sayıda parçaların yanında, daha baskın olarak Epipaleolitik döneme ait mikrolit parçalar ve yonga bazlı-mikrolit olmayan bir endüstriyle temsil edilen Mezolitik endüstri bulunur.  Epipaleolitik varlığı ayrıca beş tane dilgicik çekirdeğiyle desteklenir.

POI.19.111

Çatalkaya mahallesinin Karatepe mevkiisinde yer alan KD yönünde eğimli bir yamaç üzerinde, volkanik tüflü anakayaya sahip bir alanın kıyıya doğru yaklaşan kesimidir. Alanda az yoğunlukta çakmaktaşı yontmataşlar bulunmuştur. Alan 2,4 hektarlık bir bölgeyi kaplar. Anakaya üzerinde yer yer bodur makilikler görülür. Alandan toplam 97 yontmataş toplanmıştır. Bunlardan yedi tanesi çekirdeklere aittir.

Yontmataşların 52 tanesi yongalara, beş dilgiye, bir Levallois yongaya ve 31 parçaya aittir. Endüstri farklı dönemlere ait teknolojik özellikler gösterir. 13 taşımalık ve iki çekirdek kesin olarak Orta Paleolitik Döneme tarihlenmiştir. Bunların içinde düzeltili yonga, kenar kazıyıcı, önkazıyıcı ve dişlemeli gibi aletler yer alır. Diğer taşımalıklar üzerinde düzelti neredeyse hiç görülmez. Yongaların tipolojik ve teknolojik özellikleri Mezolitik Dönem karakteri gösterir.

POI.19.112

Çatalkaya mahallesi, Karatepe mevkiinde tüf anakaya üzerinde açılmış çeşitli nişler ve oyuklardır. Toplamda 0,6 hektarlık bir alanı kaplar. Bu alanda tüf anakaya içinde açılmış 2.9 m yüksekliğinde, 5.8 m uzunluğunda ve 4 m genişliğinde yapı bulunmuştur. Yapıyı ortadan kesen 55 m kalınlığında ve 2.7 m uzunluğunda ve 35 cm yüksekliğinde harçlı bir taş duvar vardır. Duvar, çimentodan yapılmış modern bir yapıya aittir.

Başka bir kaya üzerinde 2.1×1.1×1 m boyutlarında, kare şekilli girişi olan olasılıkla mezar yapısı görülmüştür. Olası mezarın sol girişinde bir giriş için oluk vardır ve oluk yapının tavanında da devam eder. Alanın tam işlevi ve ne zaman açıldığı belirsizdir.

Başka bir kaya üzerinde yine oyuklar görülmüştür. Hatıl oyuklarına benzer bir taş işçiliği göze çarpar. Çevrede modern yapı malzemelerine ait kalıntılar vardır. Çevrede arkeolojik malzeme çok zayıftır. Olasılıkla Erken Cumhuriyet ve Yakın Cumhuriyet dönemlerinde kullanılmış unsurlardır.

Alanda az sayıda çakmaktaşından yontmataş taşımalıklar ve parçalar bulunmuştur. Bunların toplam sayısı 17’dir; ayrıca üç çekirdek tespit edilmiştir. Yongaların büyük bölümü düzeltisizdir. İçlerinde Orta Paleolitik Döneme ait bir düzeltili yonga öne çıkar. Diğer parçalar Ege Mezolitiği içinde değerlendirilebilir; ancak diagnostik özellikler göstermedikleri için şimdilik herhangi bir döneme atfedilmemişlerdir.

POI.19.113

Çatalkaya mahallesi, Köklücek mevkiisinde yer alan ve 0,13 hektarlık bir alana yayılan arkeolojik sittir. KD’ya bakan bir yamaç üzerinde kurulmuştur. Dağınık buluntu halinde çok sayıda çanak çömlek (n=102), yontmataş (n=2) ve çatı kiremidi (n=8) bulunmuştur. Çanak çömlekler Roma Dönemine aittir.

64 nolu Yüzey Araştırması Birimi

Karaburun Merkeze bağlı Çullu köyü ve Hacı Hüseyin Tepesi çevresine ait yüzey araştırması birimidir. Bazalt ve kalker anakayadan oluşur. Bitki örtüsü seyrek çam, ardıç, tarla, anız ve makilik alanlardan oluşan bir bölgedir. 493 m rakımda yer alır ve 149 hektarlık geniş bir alanı kaplar. 12 kişilik bir ekiple 10 metre düzenli aralıklarla gezilmiştir.

Hacı Hüseyin Tepesi ve çevresindeki vadilerle yapılan yüzey taramasında herhangi bir arkeolojik site rastlanmamıştır; ancak tarlalarda ve arazide seyrek olarak Roma, Bizans ve Osmanlı Dönemlerine ait çanak çömlek ve çatı kiremitleri bulunmuştur.

Alandaki en önemli kültür varlıklarından biri Çullu köyü içinde yer alan ve 17. yüzyıla tarihlenen Çullu camiisidir. Camii, restore görmüştür ve günümüzde halen aktif olarak hizmet vermektedir.

65 nolu Yüzey Araştırması Birimi

Hacı Hüseyin Tepesinin kuzeyinde kalan kalker kayalıktır. Bu kayalık Karaburun kıyılarına ve Midilli Adasıyla karşı sahillere hakim iyi görüşü olan bir noktadır. Burada anakaya kalker, bitki örtüsü makiliktir. Koyu kahverengi toprağı vardır. Yüzey görünürlüğü oldukça düşüktür ve sarp olmasından dolayı tırmanışı güçtür. 12 kişilik bir ekiple patikalar takip edilerek taranmıştır. Kayalığın yamaçlarında ve tepe noktasında az sayıda Roma ve sonrası dönemlere ait çanak çömlekler (n=39) ve iki çakmaktaşı yonga bulunmuştur. Ayrıca iki adet andezitten yapılmış “manuport” olarak adlandırılan çaytaşı vurgaçlar ele geçmiştir. Çakmaktaşı yongalardan biri Orta Paleolitik Döneme ait yonga üzerinde üretilmiş tek dışbükey kenar kazıyıcıdır. Arkeolojik malzemenin nadirliğinden dolayı buraya ayrıca bir POI numarası verilmemiştir. Buluntular SU cinsinden kaydedilmişlerdir. Alanda başka arkeolojik buluntuya rastlanmamıştır.

66 nolu Yüzey Araştırması Birimi

66 numaralı yüzey araştırması birimi Bozdağ’ın zirvesidir. Karaburun en yüksek yeri olan bu bölge, askeri bölge olduğu için özel izinle çıkılmıştır. Zirveden Sakız, Midilli, Foça, İzmir Körfezi ve Çeşme’yi rahatlıkla görmek mümkündür. Kalker ve kuvars anakayadan oluşur. Kızıl-kahve renkli toprak oluşumu vardır. Alan makiliktir ve günümüzde askeri bölge ve çoban çiftlikleri olarak kullanım görür. Yüzey görünürlüğü yüksektir; makilik ve ardıçlık alanlarda %50’ye kadar düşer. Alan 388 hektar gibi büyük bir bölgeyi kapsar. 11 kişilik bir ekiple 10-20 metre düzenli aralıklarla gezilmiştir. Arkeolojik buluntu bakımından zayıftır. Toplamda 71 Osmanlı veya modern olabilecek çanak çömlek parçası sayılmıştır.

67 nolu Yüzey Araştırması Birimi

67 numaralı yüzey araştırması birimi, Karaburun yarımadasının Batı köylerini içine alır. Taradığımız alan yaklaşık 70 hektarlık bir bölgeyi kapsar. Karaçağıl bükünden başlayarak devam eden kıyı şeridini (Harıp ve Badembükü mevkiileri), ayrıca, Sazak ve Parlak köylerini içerir. Bölgede şist ve kuvars jeolojik oluşumu görülür. Kahverenkli toprak oluşumu vardır ve bitki örtüsü zeytinlik ve makiliktir. Kıyı kesiminde yüksek olan yüzey görünürlüğü, bitki örtüsünün çok yoğun olduğu yamaçlarda %10’a kadar düşer. Alan 12 kişilik bir ekiple ve patikalar takip edilerek gezilmiştir.

POI.19.119

Sarpıncık mahallesinin Harıp mevkiinde yer alan kıyıya doğru uzanan 18 m rakımlı doğal bir tepedir. Tepenin uç kısmında kısıtlı bir alanda yoğun olarak Roma Dönemine ait çatı kiremitleri ve çanak çömlekleri bulunmuştur. Alanda herhangi mimari bir kalıntı yoktur.

POI.19.120

Parlak mahallesinin Badembükü mevkiinde, 32 m rakımda yer alan doğal bir yükseltidir. Tepe üzerinde çok yoğun miktarda Roma Dönemine ait çanak çömlekler ve çatı kiremitleri bulunur. Günümüzde makilik olan alan şist anakaya üzerine kurulmuştur. Arkeolojik buluntular 31,000m² gibi geniş bir alana ve sahile kadar yayılım gösterir. Alanda yapılan sistematik taramada 147 parça çanak çömlekle 163 parça çatı kiremidi bulunmuştur. Çatı kiremitlerinin yoğunluğu burada mimari kalıntılar olduğuna işaret eder.

POI.19.122

Parlak mahallesinde yer alan Sazak köyüdür. Günümüzde yıkık evlerden oluşan köy, 19. Yüzyıldan 20. Yüzyılın başına kadar Rum ve Müslüman mahallelerin olduğu büyükçe bir köydür. Batıya bakan eğimli bir yamaç üzerinde kurulmuştur. Taş mimariye sahip dörtgen planlı evlere ve dar sokaklara sahiptir. Kilise, köyün güneydoğusunda yer alır ve çevresi duvarlarla çevrilidir. Doğu-Batı yönünde uzanan bazilikal planlıdır. İnşa malzemesi yöreye özgü şistdir (kayraktaşı). Köyün tepe noktasına yakın güneybatıya bakan yamaçta bir mescit vardır. Mihrap sıvasıyla korunmuştur.

Köy içinde gezen yüzey araştırması ekibi 91 çanak çömlek parçası, 8 çatı kiremidi ve 3 cam obje parçası kaydetmiştir. Bu malzemenin tamamı Geç Osmanlı ve Erken Cumhuriyet dönemlerine aittir.

POI.19.123

Parlak mahallesinin Badembükü mevkiinde narenciye tarlaları içinde yer alan bir su yapısıdır. Tuğlayla inşa edilmiş, dörgen köşeli (104X104cm) piramit şeklinde yaklaşık 6 metre yüksekliğinde bir kuledir. Bir yüzünde su için çıkış vardır. 20. Yüzyılın ortalarında tarla sulamak için kullanılmış ve yöreye özgü mimari bir unsurdur.

POI.19.124

Parlak mahallesi Badembükü mevkiinde narenciye bahçeleri içinde yer alan mimari bir unsurdur. Tuğladan inşa edilmiş, dörtgen planlı bir su kulesidir. Üst kısmı oldukça tahrip olmuştur. POI.19.123 ile aynı döneme ait ve aynı işlevdedir. Günümüzde kullanımı devam etmeyen bu yapılar yöreye özgüdür.

POI.19.125

Parlak mahallesi Badembükü mevkiinde narenciye bahçeleri içinde yer alan mimari yapılardır. Bir yuvarlak kuyu ve kare planlı su kulesinden oluşur. Su kulesi kare planlı (67x67cm) ve yaklaşık 5.4 m’dir. Kuyunun çapı 2.4 m’dir. Kuyuya bitişik olarak dörtgen bir taş yalak vardır. Badembükü’ndeki diğer su kuleleri gibi Yakın Cumhuriyet döneminde inşa edilmiş ve kullanım görmüştür.

68 nolu Yüzey Araştırması Birimi

Karaburun Yarımadası’nın Batı kesimindeki Salman ve Küçükbahçe köylerini içerir. Şist ve kuvars anakaya üzerinde sazlık, makilik ve zeytinliklerden oluşur. 12 kişilik bir ekiple yer yer düzenli aralıklarla yer yer patikalar takip edilerek taranmıştır. Bölgede arkeolojik buluntu yoğunluğu azdır. Buna karşın Osmanlı Dönemi çeşmeleri çok sayıda tespit edilmiştir. Ayrıca alanda yarımadanın önemli kil yataklarından biri yer alır (POI.19.127)

POI.19.126

Salman mahallesi Denizgiren mevkiisinde batıya doğru uzanan ince ve uzun bir yarımadanın üzerinde önemli bir Hellenistik ve Roma Dönemi yerleşimi yer alır. Koyun (Inousses) ve Sakız adalarına yakın stratejik bir noktadadır. Kıyılarda kesitler içinde yoğunlaşan malzeme, anakayanın görünür olduğu üst kesimde de devam eder. Gerek kesitlerde gerekse burnun üzerinde mimariye ait kalıntılar göze çarpar. Ayrıca olasılıkla askeri amaçla kullanılmış ve 1970’lerde inşa edilmiş bataryalar vardır.

Alanda yapılan sistematik toplamada 200’den fazla Hellenistik ve Roma çanak çömleği ve 100’den fazla çatı kiremidi bulunmuştur. Ayrıca bir metal obje bulunmuştur. Yarımadanın Batı kıyısında yer alan en önemli Antik Dönem yerleşmesi olmalıdır.

POI.19.127

Salman mahallesinin Kızılyar mevkiisinde, 121 m rakımda yer alan ve günümüzde halen işletilen kırmızı renkli bir kil yatağıdır. Buradan 2 torba kil örneği alınmıştır. Çevrede herhangi bir arkeolojik buluntuya rastlanmadı.

POI.19.129

Küçükbahçe mahallesi köyiçinde 151 m rakımda yer alan Geç Osmanlı (19. Yüzyıl) dönemine ait bir çeşme yapısıdır. Yapı, dikdörtgen prizma gövdeli ve tek cephelidir. Ana cephesi kaş kemerli derin bir niş şeklindedir. Malzeme olarak moloz taş ve düzgün kesme taş kullanılmıştır. Akar durumdadır.

POI.19.130

Küçükbahçe mahallesi Çukur mevkiinde 129 m rakımda yer alan Geç Osmanlı Dönemine ait bir çeşme yapısıdır. Küçükbahçe köyünün içindeki arka mahallede eski camiinin hemen altında yer alır. Dikdörtgen prizma gövdeli ve tek cepheli çeşmenin ana cephesi kaş kemerli derin bir niş şeklindedir.

POI.19.131

Küçükbahçe mahallesi Çukur mevkiinde 154 m rakımda yer alan Geç Osmanlı Dönemine ait bir çeşme yapısıdır. Çeşme, dikdörtgen prizma gövdeli ve tek cephelidir. Ana cephesi kaş kemerli derin bir niş şeklindedir. Akar durumdaki çeşme özgünlüğünü korumaktadır.

POI.19.132

Küçükbahçe mahallesi Çukur mevkiinde 152 m rakımda yer alan Geç Osmanlı Dönemine ait bir çeşme yapısıdır. Oldukça eğimli bir arazi üzerinde konumlanan çeşme, dikdörtgen prizma gövdeli ve tek cephelidir. İnşa malzemesi olarak bölgeye özgü kayrak taş (şist) kullanılmıştır.

POI.19.133

Salman köyü içerisinde, köy meydanına yakın bir yerde bulunur. Düzgün kesme taşla inşa edilen çeşmenin cephesi yuvarlak kemerli bir niş şeklindedir. Yapının arka bölümünde büyük bir su deposu mevcuttur. Geç Osmanlı (19. Yüzyıl) aittir.

69 nolu Yüzey Araştırması Birimi

Karaburun ilçesinin Bozköy mahallesi bu yüzey araştırması birimi içinde yer alır Toplamda 99 hektarlık bir araziyi içine alır. Andezit, bazalt, kalker anakayadan oluşur. Kahverengi toprak oluşumu gösterir. Bitki örtüsü makilik ve anızlıktır. Bozköy köyü bu yüzey araştırması birimi içinde yer alır. Yüzey görünürlüğü oldukça yüksektir. Bu alan dört kişilik bir ekiple 10 metre düzenli aralıklarla taranmıştır. SU içinde Alt Paleolitik Döneme ait bir bazalt yonga bulunmuştur.

POI.19.121

Bozköy mahallesi Değirmenaltı mevkiinde, 128 m rakımda yer alan eski bir yel değirmenidir. Geç Osmanlı-Erken Cumhuriyet dönemine aittir ve atıl durumdadır. İç çapı 3.46  m, dış çapı 5.5 m olarak ölçülmüştür. Duvar kalınlığı 1 metredir. Yuvarlak planlıdır. Güneyinde kapı açıklığı, doğusunda merdiven kalıntıları vardır. Duvar, kabayonu ve moloz taştan yapılmıştır. Duvar üzerinde bir niş yer alır. Bölgenin tipik sivil mimari unsurlarındandır.

POI.19.128

Bozköy mahallesi Tepe mevkiinde 137 m rakımda, 6600 m2’lik bir alandır. Alanda 69 Osmanlı çanak çömleği ve 10 bazalt yontmataş bulunmuştur. Kuzeye doğru bakan bir yamaçta bazalt anakaya üzerinde yer alan buluntular düzenli bir yayılım göstermezler. Ancak bu alan 2017’de tespit edilen POI.17.73 ve POI.19.74 kodlu Paleolitik buluntu alanlarının üzerinde yer alır ve benzer bir yontmataş alet teknolojisi gösterir. Tespit edilen yongalar üzerinde düzelti görülmez ve teknolojik olarak Alt Paleolitik özellikleri gösterirler.

Roma Dönemi seramikleri